Tulipa neustruevae

De zeer vroeg bloeiende Tulipa turkestanica geeft een spectaculaire show. Deze specie geeft tot wel twaalf bloemen per bloembol en vormt snel een tapijt van kleine stervormige bloemetjes met een geel hartje. De buitenzijde van de bloem is grijs met een roze waas. Op zonnige dagen openen de bloemen volledig en is de stervorm goed te herkennen. Tulipa turkestanica komt al eeuwen voor in de bergen van Kazachstan, Turkmenistan, Oezbekistan en de Hemelse Bergen in China. Officieel geregistreerd in 1875.

De meerbloemige Tulipa tarda heeft witte stervormige bloemen met een groot geel hart. Aan de buitenzijde van de bloem zijn de binnenste bloemblaadjes geel en de buitenste bloemblaadjes donker gekleurd. Deze soort verwilderd erg goed en is uitstekend geschikt voor rotstuinen. Tussen het glimmende blad komen per bol gemiddeld vier, tot maximaal zes bloemen op. Door de geclusterde bloemen wordt een klein stukje tuin al snel mooi vol. Tulipa tarda komt oorspronkelijk uit de bergen van Kazachstan, Kirgizië en de Chinese autonome regio Sinkiang. De Chinesen noemen deze bergen "Hemelse Bergen". Tulipa tarda is een echte oervorm van de tulp en is zeer belangrijk geweest voor de ontwikkeling van dit gewas. Tulipa tarda is pas in 1933 officieel geregistreerd.

Tulipa sylvestris staat ook bekend als de Bostulp. Deze tulp is verwilderd in Europa sinds de 16de eeuw. Zijn exacte herkomst is onbekend, maar de bronnen gaan terug tot Italië, de Balkan, Noord-Afrika en Iran. Alhoewel de naam Bostulp doet vermoeden dat dit tulpje in het bos groeit, houdt Tulipa sylvestris helemaal niet van bossen of andere schaduwrijke plaatsen, hij groeit liever in weilanden, akkers en boomgaarden waar hij een overvloed aan zonlicht krijgt. In de geschiedenis is er waarschijnlijk een vertaalfout gemaakt, sylvestris betekent namelijk wild en geen bos. Omdat verwilderde bollen de neiging hebben dieper te gaan groeien, hebben deze bollen in alle velden en akkers kunnen overleven omdat ze te diep zaten voor de ploegen, zo werden ze niet omhoog gehaald en konden jaren blijven goeien. Eenmaal op zijn plaats in goed doorlatende, vochtige, kleiachtige (niet zure), humusrijke grond komt Tulipa sylvestris jaren terug. De diep gele, zoet geurende bloemen knikken voor de bloei wat naar beneden. Eenmaal in bloei zullen de frivole bloemen geheel openen en rechtop staan. Let op de buitenste bloemblaadjes, deze zijn gemarkeerd met een mooie groene streep. De enige wilde tulp in Nederland werd persoonlijk door Carolus Linnaeus beschreven in 1753.